Eskidendi sevdalar, çok eskiden,
Aşık olunca, mutluluktan delirten,
İşte yaşamak, buymuş dedirten,
Ve bir o kadar da, erken biten...
Yine özlerim, eski sevdaları ben,
Yerine yepyeni, aşklar dururken,
Bütün büyü o zamandı, önceden,
Sevmek istiyorum, eskisi gibi yeniden...
Şimdi anıyorum ama, eski günleri,
Ben kurutmadım hiç, aşk güllerini,
Onlar daha bir yasta, bana nazaran,
Onlar kaybetti ben değil, sevdiklerini...
Diyorum ki ben aramayıpta, kimle arasın,
Aşk başkasına değilde, bana mı yarasın,
Anladım kâr etmiyor, sevdalar yürekteki,
Uyuşmuyor kimse ile, demek aşkımız eski...
Şimdi aşklar yarışta, ilk etap eurovision,
Sevmiyor kimse artık, bilmezsen televizyon,
Hiç bilmiyorsan bile, çalacaksın gitarı,
Alacaksın eline, en az bir kez mikrofon...
Düşünürüm taşırım, aşklarımı sonsuza,
Hiç bir aşk unutturmaz, hatırlatır hep seni,
Tek istediğim var, banarım ekmek tuza,
Bu sevda bana yeter, rahat bırakın beni..!Yasin Yazıcıoğlu
Uzun zaman önceydi, delice sevdam,
O zaman değildim, yalnız bir adam,
Ne derdim bitiyordu, ne de kavgam,
En sonunda, soldu gitti papatyam...
Eskiden çiçekler, erken açardı,
Ama o zaman bir, sevgilim vardı,
O delice sevdanın, külleri kaldı,
Demek bu aşk kelebeğin, ömrü kadardı...
Belki şimdi çok mutlu, delicesine,
Ya da üzgün ağlıyor, delirircesine,
Şimdi hasret sevdiği, bilmem nesine,
Belki de hasret kaldı, sevdiğinin sesine...
Hayal kurup kandırdım, yine kendimi,
Aradım da bulamadım, kendi dengimi,
Yollara serdim uğruna, sana olan sevgimi,
Şimdi çok özlüyorum eski sevdiklerimi...!Yasin Yazıcıoğlu
Her gece içimde, inceden hüzün,
Anımsar gibiyim ,solgundu yüzün,
Demişsin baharda, kış olmuş güzün,
Aklımda bir bu var, bir de son sözün.
Senden önce yazdığım, tüm şiirlerim,
Sana yazılmış sanki, hep nağmelerim,
Ne şiirler unutturdu, ne bestelerim,
Uzun zaman olsa bile, beklemekteyim.
Baharın tüm çiçekleri, koynunda açsın,
Işık böcekleri hep, yolunu aydınlatsın,
Yaz sabahları da, neşene neşe katsın,
Açan güller çiçekler, gül yüzünden utansın.
Sergiledim sana hep, iyi niyetlerimi,
Gel de yaşa beniml,e bütün hayallerimi,
Yarım bıraktığın o, tamamla emellerimi,
Bak diyorum ki yeter, gel artık tut elimi..!Yasin Yazıcıoğlu
Geldin o kadar konuştun
Beni terkettin dedin
İçimi yaktın her gelişte
Hani yine yoksun işte
Bir yaprak düşer ya ağaçtan
Bir yaprak düşer
Sen giderken dallarımı da aldın benim
Artık bu yoldan kim geçer
Süzülen bir yaprak kadar
Değerim kalmamış gözünde
Neden bilmem hata bende
Şimdi yarımım sayende
Yollar uzun bilirsin
Gidersin sonu gelmez
Çıkmaz yollara sürükledin beni
Affetmiyorum seni
Yürek uzun zaman oldu
Pas tuttu yokluğunla
Kışın yağan kardın sen
Vurdun onu kartopunla
Şimdi bekle bakalım
Gelecek diye yarınlar
Gelmezler bilmiyorsun
Dünü bu gün sanırlar...!
Takvimimdin sen benim
Kopardın yaprak yaprak
Hatrladın mı o günü
Üzerini kapattı toprak
Şimdi seni anıyor
İlk gün düşürdüğün yaprak...!Yasin Yazıcıoğlu
Herkes yerli yerinde,
Serseriler sokata,
Deliler akıl hastanesinde,
Bak kalmışsın ortada,
Tutturmuşsun bir masal,
Gidiyor hayat, ömür kısa,
İçindeki çocuğu sal,
Çıksın dışarı, yüreği varsa...
Ben katilim, adam öldürmedim,
Cezam neyse çekeyim,
Kendimi öldürdüm, senin içinde,
Söyle ben katil miyim...
Kaybettim, ama sen aradın,
Görüyorsun işte, aranıyordum,
Uğruma, şehirleri taradın,
Söylesene, ben suçlu muydum...
Aklım yerinde yalnız,
Çağırsan gelirmiyim,
Yüreğim çok kararsız,
Söyle ben deli miyim...
Bak dışarıdan duydun,
Neden aldanıyorsun,
Teşhisi hemen koydun,
Yoksa sen doktor musun?Yasin Yazıcıoğlu
Git de dememiştim oysa
Vermedim yüreğimden geçit
Aşk dediğin eğer buysa
Şimdi GİT...
Sakın ola geç kalma
Alışmaya yokluğuma...
Yokluğunu benimsemiş değildi
Giderken ardından bakışlarım
Gidişin gözümdeki yol çizgileri
Beyaz çizgileri siyah taşlarım
Yokluğuna alışırım...
Haykırışlarımı duyamadın sen
Gururun ellerinde, çekip giderken
Kal demedin diyorsun ya sen
Dinledin mi tüm kalbinle giderken,
Yokluğuna alışmaya çalışıyorken....
Kıyıya ulaşacak hayalimdi tek gemi
Hiç durmadan düz rota ilerleyecekti
Nereden bilecekti yaşayacak o demi
Sevdiği sevgiliyi terkedecekti,
Yokluğuna alışmamayı seçecekti...
Tüm martılar yelkenlerde gülüşüyordu
Gitmeseydin hala orda yaşayacaktı
Yıkan sevgi değildi bu aşkı gururdu
Kim derdi ki gururuyla batıracaktı,
Yokluğuna alışmaya çalışacaktı...
Şimdi olmayan gemiye rüzgar esse ne?
Geçti artık iş işten çekeceksin sineye
Sana göre yüreğin kendini bulacaktı
Ya da bensiz yaşayıp buldum sanacaktı
Yokluğuna alışacaktı...
Sen yokken rüzgarla yağmurlar birdi
Her yerden yağarak yıldızları sildi
Ay'ı da istedim dedim silsinler
Uğraşıp durdular güçleri yetmedi,
Yokluğun bitmedi...
Seninle gidişi aynı oldu sesimin
Haykırdım kaykırdım dinletemedim
Duyacaktın arkana bir kez dönseydin
Dönmedin ama ben sana KAL DEDİM..
Yine de yokluğunu hissettim...Yasin Yazıcıoğlu
Sana yazmıştım ben, tüm şiirleri,
Tüm kelimeleri, yüreğine hapsettim,
Sen gittin benden, sevdin elleri,
Ben şiirlerimi, sende kaybettim...
Görmezden gelemezsin, aldanışları,
Belki aşktı içindeki, tek dilek,
Bir kez hayra yorsaydın, haykırışları,
Dinleseydin, ne diyordu bu yürek...
Uzun zamandır, suskun biri var,
Dökse içindeki, haykırışları,
Dalganın kumları, çektiği kadar,
Çekse yürekteki, son çığlıkları...
Hayatın anlamı, yoklukta başlar,
Bir yanında kan, bir yanında ter,
Yürek şimdi siperde, yalnızlık taşlar,
Yalnızlık bile hayat, bitince biter...
Bitmeyen özlem var, içimde suskun,
Haykırdığım şiirleri özledim,
Seni sevene dert, senin yokluğun
Ben şiiri değil seni özledim...!Yasin Yazıcıoğlu
